پنجشنبه ۱۹ اردیبهشت۹۲/قله‌ی پیرزن کلوم

با نام خداوند خالق زیبائی ها

باز هم یک روز پنجشنبه دیگر و باز هم فرصت استفاده از طبیعت بی بدیل کوهستان و این بار صعود به قله پیرزن کلوم از طریق دشت مهرچال(گوسفند سرای ولاره).

بنا بر برنامه ریزی صورت گرفته ،اذان صح مسجد جامع اقدسیه بودیم.

حرکت از روستا ساعت شش صبح و در اولین مرحله صعود به قلعه مازیار از قسمت صخره ای در دستور کار قرار داشت البته به همین دلیل هم از همراهی مهمان در این برنامه پرهیز کردیم. در ابتدا شیب بسیار تندی بود که به صخره های بزرگ و روی هم قرار گرفته ای منتهی می شد این جور مواقع به تنها جائی که نباید نگاه کنی پشت سرت می باشد. با صعود از روی صخره ها از شکاف جنوبی وارد قلعه شدیم که این صعود حدود ۴۵ دقیقه به طول انجامید و در ادامه حرکت آرام خود را به سمت قله مجاور و از روی یال شروع کردیم. رودخانه خروشان در دوسمت قلعه با آب فراوان در حرکت و برفچال های عظیم در این موقع سال حکایت از سردی هوای امسال می کرد.

نرم نرم در خنکای نسیم به حرکت ادامه دادیم تا ساعت هشت و ربع که استراحت و نرمش گروهی مختصر و صبحانه تا ۹.۲۵ دقیقه.

ساعت ۹.۲۵ حرکت شروع و پس از گذر از کنار آب و دست به صخره شدن مختصر و حرکت از روی برفها ، ساعت ۱۱.۰۵به دشت زیبای مهرچال رسیدیم دشتی پر از برف و آب خروشانی که از زیر برفها غرش کنان خارج می شد.

گروه ساعت ۱۱.۳۵ دقیقه برای حمله به قله آماده شد.

غرب ما قله همهن و شمال قله پیرزن کلوم خودنمائی می کردند که ما پس از طی مسافت کوتاهی در امتداد دشت  در دوآب پیش رو با گذر از روی برفچال و صعود به روی یال سمت راست در امتدا یال به سمت قله حرکت کرده و ساعت ۱۴.۲۰ دقیقه پس از ۲.۴۵ دقیقه قله توسط تیم پیشتاز فتح شد.

قله مهرچال در امتداد جنوب شرقی قله پیرزن کلوم و به فاصله تقریبا یک ساعت پیاده روی خودنمائی می کرد لکن برخلاف انتظار ما مسیر پر از برف بود و حرکت در آن با تجهیزات بهاره ما غیر ممکن لذا از صعود به قله مهرچال منصرف شدیم.

روی قله ابهت البرز که ما را احاطه کرده بود چشمگیر بود.ازسویی کاسونک و جانستون و خرسنگ و خلنو با آن برجهای با عظمتش و از سویی دگر هم هن و در دوردستها قله ی توچال و مونگ چال(دارآباد) و از شرق مهرچال و خط الراس پیوسته اش با آتشکوه و قله ساکا و دشت لار و بام ایران دماوند، دوخواهرون و خط الراس زیبایش با دماوند و ... به راستی زیبا و با عظمت بودند.

 خستگی حکم به استراحت می داد و سوز مختصر حکم به کاهش سریع ارتفاع که البته خستگی غلبه کرد و تا ساعت ۱۵ روی قله در پناه کوله پشتی ها استراحتی کرده و ساعت ۱۵ به پائین سرازیر و ساعت ۱۷ در دشت مهرچال مستقر شدیم. بساط چای و ناهار نماز به پا شد و ساعت شش به طرف روستا به راه افتادیم.

تمام نگرانی ما این بود که چگونه در تاریکی شب از صخره های قلعه مازیار پائین برویم این بود که با توجه به تجربه گروه که حتما باید راه دیگری برای پائین رفتن وجود داشته باشد و برای فرار از تاریکی شب به سرعت به سمت روستا به حرکت افتاده و ساعت ۷.۴۵ به قله مجاور قلعه رسیده و به دنبال دوراهی احتمالی گشتیم تا اینکه در سمت راست راه را پیدا کرده و در ۲۵ دقیقه ای که از روشنائی باقیمانده بود این راه را پیموده و به کنار رودخانه رسیده و در نهایت ساعت ۲۰.۳۰ شب به روستای امامه رسیدیم.

برنامه ای  ۱۴.۵ ساعت زمان و ۱۸ کیلومتر مسافت داشت و ما با گامهای متوسط و به چشم سفری تفریحی آنرا انجام دادیم.

مسیر رسیدن به قلعه مازیار

جنب برج جنوبی

آقا سید جلودار و قافله سالار

وارد شکاف برج شدیم

روستای امامه دیده می شود

داخل قلعه

به سمت دشت مهرچال

سینه کش کوه

گوسفند سرای ولاره و استراحتی مختصر

خط الراس هم هن

پشت سر،کاسونک ،جانستون ،خلنو، خرسنگ، سرکچال و کلون بستک هستند

پشت سر قله ی مهرچال دیده می شود

صبحانه ی اول

مهرچال و آتشکوه و ریزان 

بر فراز پیرزن

دشت لار و خط الراس دوخواهرون دیده می شوند

استراحتی کوتاه بر فراز قله

بعد از دشت باید برای رسیدن به یال پیرزن کلوم از این بچه کوه صعود می کردیم

دشت مهرچال(گوسفند سرای ولاره)تقریبا ۳۲۰۰ متر

قله ی پیرزن کلوم،۳۸۶۸ متر

یالی که مستقیم از دشت به مهرچال می رود

دشت مهر چال یا گوسفند سرای ولاره

مهرچال،آتشکوه،ریزان

صبحانه ی اول

پشت سر "هم هن" هست

ورزش صبحگاهی قبل از صبحانه