جمعه۱۴ تیر ۱۳۹۲/صعود به قله ی آزادکوه(شاهزاده کج گردن)

پنجشنبه شب در غیاب آقایان کاظمی و زرین،با همراهی آقایان حقگو و کرمی به اتفاق آقای فرهادپوراز طریق جاده‌ی یوش بلده که از سیاه بیشه منشعب می شود به روستای کلاک بالا رفتیم.(سه مسیر برای صعود به آزادکوه وجود دارد،روستاهای وارنگرود،نسن و کلاک بالا که کوتاهترین آنها کلاک هست)از ابتدای مسیر،بعد از گذر از چند روستای الیکا،کمربن و پیل قبل از روستای میناک(مرز میناک) باید از سمت راست وارد جاده ای آسفالت ،باریک و زیبا بشویم که همان راه دسترسی به روستای کلاک هست.بعد از شب مانی(دقیقا انتهای جاده که بن بست می شود) صبح ساعت ۷ صعود خود را آغاز کردیم.

از مسیری مشخص و پاکوب صعود را آغاز کرده بودیم که یکی از اهالی روستا با زیرشلواری راه را بر ما بست و گفت اگر مجوز کوهنوردی نداشته باشید باید به من عوارض بدهید!

بعد کلی جدل و بحث (راه را بسته بود و تهدید می کرد به پاسگاه اطلاع میدهد و به ماشینمان خسارت وارد می کند و ...) ما هم بی اعتنا به او به راه خود ادامه دادیم.

از مسیری پاکوب و مشخص (همیشه باید کناررودخانه باشید،و تفاوتی هم ندارد کدام سوی رودخانه چون هر دو طرف پاکوب هست) به راه خود ادامه دادیم ،هر چه بیشتر ارتفاع می گرفتیم زیبایی های اطراف بیشتر ما را مسحور خود می کرد.کوه های سربه فلک کشیده و چمن یک دست و رودخانه ای خروشان با آبی زلال و رایحه‌ی علف ها و گیاهان کوهستانی نشاط و شور خاصی را به گروه بخشیده بود.

ساعت ۸:۴۵ بساط صبحانه را در کنار رودخانه پهن کردیم و یک ساعتی را به صرف صبحانه و گوش دادن به صدای رودخانه و تماشای طبیعت زیبا و کوهنوردانی که فوج فوج مسیر را طی می کردند گذراندیم.تقریبا ساعت ۱۰ مجددا صعود را آغاز کردیم و با گذر از همان راه پاکوب ساعت ۱۱ به کوهپایه‌ی آزاد کوه رسیدیم.دشتی بزرگ و سبز با تکه های از برفچالهای مانده از زمستان که از زیر آنها رودخانه ی زلال، روان و جاری بود.

عده ای که از قله آمده بودند آنجا دراز کشیده بودند و استراحت می کردند و عده ای کوله ها خود را به جا گذاشته بودند و به سمت قله در حرکت بودند و عده ای بساط تنقلات و خورد و خوراک گسترده بودند.ما هم بعد کمی استراحت به سمت قله روان شدیم.

مسیر تا قله گاها شن اسکی و در بیشتر اوقات پاکوب ولی کمی ناهموار و البته با شیب زیاد بود.سیصد متر مانده به قله علیرضا همه را شگفت زده کرد و طالبی را که از تهران توی کوله ی خود پنهان کرده بود رو کرد و ما هم با ولع خوردیمش.بعد نیم ساعتی استراحت و تلاش برای ارسال عکس رو فیسبوک که شبکه دیتا نمیداد به سمت قله حرکت کردیم و سرانجام راس ساعت۱۳:۳۰ پا بر روی قله ی ۴۳۹۱ متری آزادکوه گذاشتیم.

به محض رسیدن به قله چشممان به انبوه کوه ها و خط الراس جنوبی افتاد که واقعا همگی از اونهمه عظمت و بلندی و شکوه جا خوردیم. 

دونا(۳۵۰۰متر)،سرخاب)۳۸۵۰متر)،سوتک(۳۹۵۰متر)،کمانکوه(۴۲۵۰متر)،سرماهو(۴۱۵۰متر) از روی قله ی آزاد کوه تمامی البرز را در زیر چشم خواهیم داشت در شمال علم کوه و تخت سلیمان به سان عقابی تیزچنگ، وروشت ،کهار و نازکمانکوه و سرماهو، در جنوب خط الرأس های فراموش نشدنی خُلِنو، اسبی چال، نوسوم بویدر، خرس چال، هرزه کوه، کلون بسته، سکه نو، سه چال،پالون گردن و در دوردست های جنوبی توچال قابل رویت هستند .

با گرفتن عکس های یادگاری و به علت باد شدیدی که می وزید ساعت ۱۴ به سمت پایین حرکت کردیم.همیشه برگشتن از قلل بالای ۴۰۰۰ برای ما توام با مشقت و مرارت هست.هر چی می رویم نمی رسیم...

نهایتا خسته و کوفته و دربداغون ساعت ۱۹ به روستای کلاک بالا و کنار خودرو رسیدیم.خبر دادند ترافیک جاده‌ی چالوس سنگین هست بنابراین بعد از ۵۰ کیلومتر رانندگی در جاده ای پیچ وا پیچ و نه چندان مناسب به جاده‌ی هراز رسیدیم که با انبوه خودروها مواجه شدیم،ساعت ۳ بامداد شنبه به خانه رسیدم!

از سمت چپ(سیاه بیشه) جاده‌ی یوش بلده را وارد می شویم 

روستای کلاک بالا،روبرو ابتدای مسیر است

از این کوچه(سمت چپ،بنای مسجد است) وارد مسیر اصلی می شویم

دشت وسیعی که پای قله‌ی آزادکوه است

مسیر رسیدن به قله

قله‌ی ۴۳۹۱ متری آزادکوه

طبیعت و مناظر زیبای آزادکوه از مسیر روستای کلاک بالا

  روستای کلاک بالا

سیصد متر قبل از قله

 بر فراز قله‌ی آزاد کوه